On
Szum wiatru spotyka me serce
Szum morza się na nie natyka
Zwaliste skały spadają
A On - zawsze we mgle mi znika
To mgła
Mgła
Nas spotkała
To ona zniszczyła ten deszcz
Mgła
Życie nasze wessała
I ciągle
I wciąż tu jest
autor
Bunia:*
Dodano: 2007-08-22 16:35:27
Ten wiersz przeczytano 527 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
tragiczny klimat...wręcz obłąkańczy...w przyrodzie
istnieje już taki zapis, że mgła opada...także
możliwe, że Twoja mgła nie będzie wyjątkiem :)
Ciekawe spojrzenie na życie, na coś nieosiągalnego? a
może jednak mgłę wiatr rozwieje i on stanie się
widoczny, osiągalny:) Ciekawy wiersz.