on, ona i jedność
Podaruj mi swoje lęki.
Podaruj mi swoje marzenia.
Ja chwycę, stopię je w jedno.
To chwila nas zjednoczenia.
Od teraz jedno marzenie.
Jeden cel, wspólna droga.
Oboje stopieni w jedno.
Jej brak, jego też nie ma...
jest za to - MY
Komentarze (2)
Prawdziwa miłość zawsze dąży do zjednoczenia. Inaczej
trudno byłoby ją nazwać miłością. Ładny wiersz, tylko
w pierwszej strofce nie pasuje mi "nas". No, ale się
nie upieram...
Króciutko a jak treściwie. Zakończenie pełne uczucia
dodaje uroku temu wierszowi. :)