On pełen galanterii

(...) nie osądzajmy, bo trzeba by rozpruć serce człowieka, by zobaczyć, czego doświadczył, że ma dziś tak skomplikowane życie.

Dom na stoku, z tarasu widok na koniec świata
W nim mała szparka tam mieszkanie sąsiada
Tam mieszka ona w szarą sukienkę ubrana
On także w szarość, męski pełen galant

Żyjemy z sobą w przyjaźni już wiele, czasu
Mieszkanko ich szerokie jak kciuk dłoni
Witamy się co dnia, słyszymy swoje glosy
Słyszymy jak w dolinie kościelny dzwon dzwoni

Wymawiam szeptem jej i jego imię
Gdy zimą na parapet ziarenka im sypię
Słucham ich głosów, melodia płynie krótka
Niosą radość, on dżentelmen, ona milutka

Znajduję w nich wiele radosnego ciepła
Oboje w jedną dłoń objąć zdołam
Nasza przyjaźń na lata zakrzepła
W nas urocze uczucie pełne ognia

On pięknego głosu wydać nie może
Słyszę go, słyszę jak klingi ostrze
Ona natomiast jest wniebowzięta
Słuchając jego śpiewu, gdy on ćwierka.

Gdy go natura do czynu co rok wzywa
Staje się rycerzem, w barwnej zbroi
Broni swojej partnerki, do walki wzywa
Odważny, prawy, nikogo się nie boi

Ich miłosne igraszki trwają w nieskończoność
To nie włoskie amory, jeden raz i dość
Oddają się oboje najpiękniejszemu zbliżeniu
Słyszę jej westchnienia, on co rusz w omdleniu

Gdy ich gniazdko wypełni się małymi groszkami
Na świat przychodzą, są nowymi lokatorami
Oboje przedstawiają mi swoje narodzone pociechy
Kochanych mam przyjaciół, wiele radości i uciechy

Autor: slonzok
Bolesław Zaja

autor

slonzok

Napisany: 2000-06-09 Dodano: 2014-06-09 05:22:38

Ten wiersz przeczytano 1229 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Sielanka Klimat Radosny Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie