on wrócił

wkońcu nadszedł ten dzień

że on wrócił,

uściskał na dzień dobry

pocałował policzek

a ja myślałam że mój uśmiech

z twarzy już nigdy nie zniknie

było wesoło przez ostatnie

krótkie chwile

gdy gadaliśmy sobie

o wszystkim i o niczym

ale jedne słowo zabrało mój uśmiech

imię tej dziewczyny

on przy mnie wymówił

"to koleżanka moja"

dodał jeszcze słowa "jak narazie"

ale ja nie pokazałam że jest mi źle

że tak naprawdę bardzo kocham cię

dalej się śmiałam

choć nie tak radośnie

a me oczy nadal błyszczały

lecz już nie ze szczęścia

błyszczały słonymi łzami...

ale trzeba żyć dalej

choć serce pęknięte na pół

nie będę wciąż płakać

tylko dlatego że on

nigdy nie będzie mój

autor

Samantha

Dodano: 2006-12-24 10:33:36

Ten wiersz przeczytano 517 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie