Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Ona

Stoi przy bezpieczeństwa oknie,
jej dusza gdzieś tam sobie moknie,
choć ciało pod dachem,
jej świadomość pustym gmachem.

Spogląda tępym wzrokiem w dal,
jej osobowość długa i kręta jak szal,
ubiera dla zabawy różne twarze,
nie znając się na życia zegarze.

Nie potrzebuje i nie ma nic,
wymazuje przeszłości szkic,
nic jej tu przecież nie trzyma,
jej serce jak lód,chłodna zima.

Nagle promień słońca ściska w dłoni,
wybiega z domu i przyszłość goni,
biegnąc szybko ile sił w nogach,
biegnie po fałszywych drogach.

Przepływa brudnych łez wody,
przeskakuje płoty i przeszkody,
STOP!
Po czym wskakuje na tęczę,
siada i mówi: "po ... ja się tak męczę?"

Dodano: 2013-02-03 20:56:23
Ten wiersz przeczytano 693 razy
Oddanych głosów: 4
Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (2)

stróżka stróżka

dobry wiersz gratuluje ;))

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

Dobrze zbudowany wiersz, a nie kolejny wpis
czternastolatki do pamiętnika.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »