Ona
I nikt nie wiedział, ile zła
Wypełniło ja całą, zatruło serce
Bez możliwości odwrotu
Zbyt mocno zakorzenione
Kiedyś płakała, teraz pustka
Oczy pozbawione koloru
Łzom nie pozwoli upaść
Choć sama upadła
Świat nie ujrzy cierpienia
Jedna z głównych ról
Teatr, przedstawienie, życie.
Komentarze (7)
Życie nasze to Teatr,pozdrawiam
Łzy oczyszczają duszę, ale nie warto długo ich
wypłakiwać, tracić czasu na ich ocieranie, bo jesteśmy
'tu' tylko chwilę. Pozdrawiam :)
I takie jest życie.
Myślę, że wiele jest takich kobiet.
Niektóre mają tego pecha, samo zło prawie we
wspomnieniach.
Pozdrawiam:)
chłód bieli
i refleksyjnie wyreżyserowana sztuka życia -
pozdrawiam
Bardzo ładny,pozdrawiam
zmień scenariusz
życia
z łzy
na radość
ciekawy życiowy wiersz pozdrawiam