Ona

Czasem przychodzi tanecznym krokiem
Wiatrem otwiera przerdzewiałą bramę
Przynosi zapach i jak mgła osiada lekko
Bezszelestnie, jak motyl na fortepianie

Mówi – chodź pójdziemy razem
Pójdziemy rozwieszać tęczę
Ona się nie liczy zawsze byłam ja
Ona jest snem i za to ręczę

Ja jestem ciebie warta, ja myśli ozłacam
Kwiatami obsypuję przed tobą drogę
Ja jestem wszystkim, królową świata
Ja wszystko potrafię, ja wszystko mogę

Cienie na ścianach, skrzydła motyli
Układam w niekończącą się symfonię
Złą ciszę w wielki spokój zmieniam
Wielki nieład w wielką harmonię

autor

Bohun

Dodano: 2007-07-04 02:47:44

Ten wiersz przeczytano 751 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie