Ona ja i słowa
Słowa, słowa, słowa
i po co przecież pada
a ja idę, a dzień ten sam
a czemu nie stanąć, nie zawrócić.
Wieczór, piękna pełnia
myśli i wspomnienia
ja siedze sam
i siedzi gdzieś ona
jej juz nie ma,
ja żegnam się ze światem
ona coś mówi
a ja płacze.
Dla wszystkich piszących wiersze.
autor
Stanisław Bielak
Dodano: 2006-04-18 12:34:58
Ten wiersz przeczytano 419 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.