One
Są – bo bez nich,
to tak jak by nic nie było.
Ktoś je wymyślił.
Żyć rozkazał.
Wierzyć w radość
Mieć serce, co pragnie wszystkiego.
Są jak smukłe rzeźby z marmuru.
Kochają i płaczą.
Pracują.
Rodzą i wychowują.
A wieczorem są zmęczone.
Patrzą przed siebie,
Nie mówią nic.
14.03.2000
Nagrodzony na konkursie „Rzecz o
niewiastach”
autor
jagodaszydlowska
Dodano: 2011-04-18 22:07:54
Ten wiersz przeczytano 485 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
...prawda do bólu...
ciekawy wiersz mówiący o życiu jednak jest jedno ale
dlaczego taki smutaśny. pozdrawiam i zapraszam do
siebie:P