Oni

W niemym krzyku spoczywa nadzieja,
błądźą ludzie, błądźą lecz nie dnieje.
Za wysokimi murami
spowiły się gęste lasy.
Chmur tapczany zbladły ,
gdy uścisneły je wrogie czasy.

Wąskimi ścieżkami podążali do celu,
Ci których dobry los opuszczał
w drugim akcie marnego przedstawienia.Na czele armi
zbawienia dalej, dalej
pókiwiatr z południa wieje.

Nigy nie zwyciężyli, bo fortuna
miała inne plany.
Rodzili się, żyli i umierali
ale zwsze w tym swoim
brnięciu do celu byli sami!

autor

Madzikos

Dodano: 2006-12-29 18:48:20

Ten wiersz przeczytano 829 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Praca

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie