oni
z popiołów wspomnień wiatr historii
buduje pomnik każdego dnia
w nim ci co byli po prostu oni
o których zapomina świat
mieli imiona żony dzieci
dom zbudowali a może dwa
i dnia któregoś do ofiary
wezwał ich ojczysty kraj
na progu domu czułe rozstanie
czekaj kochana powrócę tu
lecz straszny losu srogiego zamęt
nie dał wypełnić nadziei słów
leża w mogiłach bezimiennych
krzyż nie wskazuje wiecznego snu
bohaterowie ? czy tylko ludzie
którym nie dany był życia trud
i tylko czasem brzoza zapłacze
lisćmi otuli spoczynku grób
a on cichutko krąży po kraju
nie nazwany bohaterski duch
Komentarze (7)
Interesujące
Oni właśnie powinni być najbardziej znani.
Właśnie demono my tak często mówimy o "bohaterskich
obrońcach" a to był taki sam facet jak ja czy chciał
umierać za ojczyznę ?myślę że wolałby dla niej żyć
pozdrawiam i dziękuję za wszystkie komentarze
Podoba mi się wiersz, w którym nadajesz bohaterom
'ludzką twarz' mężowie, ojcowie... dzięki temu już nie
są bezimienni. Serdeczności.
super wiersz.
Przepiękny, urokliwy wiersz :) Głosik zostawiam i
pozdrawiam :)
a on cichutko krąży po kraju
nie nazwany bohaterski duch
należy pamiętać