Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

A ono czeka na drwala





Ostatnim tchnieniem zwiędłych liści
próbuje dowieść że jeszcze żyje
że jeszcze całkiem nie umarło
a jego drewniane serce bije

Dawno minęły czasy świetności
gdy ptaki gniazda w koronie wiły
a on je chronił przed skwarem słońca
gdzież odleciały gdy brak mu siły

Gdzie tamci ludzie spragnieni cienia
serca przebite strzałą Amora
wycięte czule na jego korze
gdy westchnień miłosnych nadeszła pora

Gdzie ten zły człowiek co nie dozwolił
dożyć szczęśliwych mu lat starości
zadając rany pniu i konarom
i depcząc resztki jego godności

Teraz samotne i połamane
na skraju polnej drogi wciąż czeka
na drwala co skróci jego męki
dokończy działa złego człowieka

autor

renia

Dodano: 2009-02-09 08:27:59
Ten wiersz przeczytano 903 razy
Oddanych głosów: 8
Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Przyroda
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (4)

Ais Ais

Pełna zachwytu oddaję głos...

jarmolstan jarmolstan

Smutne są koleje losu nie tylko ludzi, ale również i
drzew, jak zauważasz w swoim wierszu.

Nel-ka Nel-ka

pięknie opisany los okaleczonego drzewa, bardzo mi się
podoba

Biala Oleandra Biala Oleandra

Ciekawy wiersz, najbardziej podoba mi się
zakończenie... eh, no cóż pięknie napisane więc + : )

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »