Opiewać poranek jak piękno kobiety
W mojej wyobraźni ciebie spotkałem
W dłoni niosłaś kwiaty szmaragdy
Z wrażenia przed tobą cały zadrżałem
Widząc twą kobiecość bez skrawka szaty
W wyobraźni rozmawialiśmy z przyrodą
Miłosne spojrzenie mi podarowałaś
liście u bosych stóp tobie za piękno
nagrodą
Dotykałem wzrokiem twojego nagiego ciała
W tych chwilach z tobą w pięknie
spędziłem
Najcudowniejsze mego życia chwile
Słowa poezji układaliśmy w barwne motyle
Przed tobą cudowna istoto głowę chylę
Autor:slonzok
Bolesław Zaja
Komentarze (5)
Bolesławie marzenia i Kobieta
niech sie spełni i zapłonie ogień miłości
pozdrawiam
Niezwykła wyobraźnia... Pozdrawiam cieplutko 'D
Kobieta...miłość...przyroda cóż może być piękniejszego
:)pozdrawiam
kobieta jak wino pozdrawiam
natura w kobiecości
ma piękne chwile w:)