OpowiadaniBalonikowegoKróliczka-...

Takie dokończenie wczorajszej historii.

"Opowiadania Balonikowego Króliczka- Życzenie Bałwanka".
17.10.2016r. poniedziałek 12:36:00

Nadszedł kolejny dzień po południu wszyscy zebrali się koło ławeczki, przybył Balonikowy Króliczek i Bananowy Bałwanek. Po chwili nastąpił ciąg dalszy opowiadania z poprzedniego dnia.

Pamiętacie wszystko, o czym mówiliśmy wczoraj? Wszyscy potwierdzili, że tak. To super powiedział Bałwanek, poczym Króliczek zaczął dalej opowiadać. Już miałem odprowadzić bałwanka do domu, a tymczasem okazało się, że jednym z jego życzeń było poznać was, nasze księżniczki, któremu o nich dużo podczas wędrówki opowiadałem i chciał po prostu zobaczyć naszą krainę. W tej sytuacji nie mogło być inaczej jak wysłać zapisaną na liściu wiadomość do bliskich bananka i reszty bałwanków, dodam, że rodzice naszego bałwanka nie są bananowe lecz jabłkowe i wiśniowe. Byliśmy już w podróży do naszej krainy, gdy dostaliśmy potwierdzenie odbioru wiadomości i aprobatę na kontynuowanie przygody przez naszego małego przyjaciela.
W dalszej drodze spotkaliśmy kameleona, który strzelał po drzewach pestkami arbuza i mówił do siebie, ty nie zrozumiesz mnie nigdy, oj nie ty twardy drzewie. Ja tu siedzę ponad runem złotym i wcinam, co mi tu urośnie, a to wiśnie, a to arbuzy cytrynowe, a to liście eukaliptusowo-czekoladowe. Chwilkę m się przyglądaliśmy i szliśmy dalej, a on za nami mówił, no i wędrują dziwaki, niby banan, a jednak bałwan, co za cuda, nim chłop stary, a ruch młodzieńca. Potem spotkaliśmy leniwca, który nie był leniwy i bujał się na lianie, na nasze zawołanie, cześć kolego zszedł ospale ku nam spojrzał w górę na nas i rzekł, nie spodziewałem się widzieć was tutaj, słyszałem od kameleona, że idziecie, ale, że nie nadejdziecie prędko. Zdziwiliśmy się dlaczego mielibyśmy nie być tu prędko, skoro szliśmy dość sprawnie i szybko. Ów leniwiec mówił, no bo bałwan nie mają nóg, to jak mają iść szybko. Wtedy zdradziliśmy mu wielką tajemnicę, że bałwanek ma pod spodem zamontowaną motorolkę i ona go wiezie, inaczej by też się pokaleczył. Jeszcze z nim chwilę porozmawialiśmy i w dalszą drogę udaliśmy się. Kolejne przygody przechodziły bałwanka obszary wyobraźni, a także i moje, co wiele przeżyłem. Widzieliśmy w wielkiej atmosferycznej lunecie naszą Autlandię, wybraliśmy skrót w podróży, wtedy wokół nas pojawiły się cyrkowe stwory i zaprosiły nas do swej zabawy. Bawiliśmy się z nimi bez przerwy aż trzy dni, gdy nadjechał wielki cyrk, zabrał ich na pokazy do Kuglarzowa, a my w końcu wyswobodzeni od zabaw zasnęliśmy na skorupie wielkiego żółwia. Spaliśmy, przewracaliśmy się z lewa na prawa i nie byliśmy aż do kolejnego rana świadomi, że nasza wyprawa idzie na przód. Zdziwieni po pobudce, że idziemy drogą stromistą w dół na żółwia skorupce. Nagle żółw do nas mówi, nie wierćcie się, bo wpadnę w poślizg i polecimy w dół na łeb na szyję na karapaks. No i grzecznie siedzieliśmy tak dwa dni aż zeszliśmy do wąwozu, głodni po drodze nie byliśmy, bo tempo wędrówki pozwalał z mijanych drzew owoce i liście zrywać i się posilać, a kokosowym mlekiem popijać. Żółw bez wzruszenia pozwalał na swej skorupie te orzechy kokosowe rozbijać. W wąwozie rozdzieliliśmy się, żółw poszedł w prawo do swego domu, do swej rodziny, a my ścieżką prosto, wtedy wypatrzyłem Autlandię gołym okiem, poznałem teren, kiedyś tamtędy wędrowałem będąc na długim spacerze. Po kolejnym dniu i wy mnie bałwanka wypatrzyliście, a potwierdzenia, że to ja i nasz gość dał wam Baltazar. Także moi kochani tyle możemy opowiedzieć, bo tego, co przeżywaliśmy, jak ten czas w szczegółach spędzaliśmy, o czym z żółwiem rozmawialiśmy to już nie ma czasu by opowiadać. Musimy się z bałwankiem pożegnać, jutro go odprowadzam na limonkową polanę, możecie z nami wcześnie rano iść z nami, tak co do szkoły zdążycie, tam przyleci trójgłowy gadająco-jedzący-śpiący smok Zbyszko i zabierze Bałwanka do jego rodzinne krainy.
Wszyscy zadowoleni umówili się, że o wschodzie słońca będą czekać przed domem króliczka, bo każdy chciał przeżyć chociaż małą przygodę i poznać prawdziwego smoka.

Dziękuję za wczoraj i dziś.

autor

AMOR1988

Napisany: 2016-10-17 Dodano: 2016-10-19 09:38:13

Ten wiersz przeczytano 1028 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Bajka Klimat Ciepły Tematyka Dla dzieci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie