Opowiadanie

Wyszłam na spacer bardzo wcześnie. Było szaro, wiatr był zimny a trawa lśniła kroplami rosy. Założyłam kaptur na głowę i ruszyłam przed siebie. Kiedy minęłam kilka alejek zauważyłam ją. Tak, wyglądała jak ja z przyszłości. Średniego wzrostu blondynka w okularach, podobnie jak ja pełna mądrości i bólu.
- Witaj Klaudio
Przywitała mnie metafizycznym uśmiechem.
Było i jest w niej coś mi bliskiego.
- Witaj, jak się dziś miewasz?
- jak zawsze w normie, dziękuję
Niebo lekko pojaśniało, a w tle słychać było śpiew ptaków
- dzień się budzi, idealna pora na debaty nie sądzisz?
- zawsze jest idealna pora jeśli się potrafi, pawie każdy ma z tym problem.
Wzrokiem zakomunikowała że się ze mną zgadza. Ruszyłyśmy w stronę jeszcze zamkniętych sklepów.
- powiedz mi apropo rozmowy, czemu nie rozmawiasz z.....
Przerwałam jej znając treść dalszego toku zapytania
- oni nie umieją rozmawiać, do rozmowy potrzebna jest powaga a czasem dystans, oni tego nie znają, wiedzą co to drwina i kpiny, ale nie stabilizacja zwłaszcza umysłowa
- rozumiem Cię, też przez to przechodziłam, żałuję tylko że wtedy byłam zbyt poważna
- lepiej być poważnym niż w zabawie kogoś zranić
- ile takich jak oni Cię, raniło?
- wielu, kolkoro znasz osobiście, zaczęło się tak naprawdę od szkoły podstawowej, nikomu nie życzę takiej pamięci jak moja.
- to był przyjaciel?
- przyjaciółka, sprzedałaby własną rodzinę za pieniadzę, bardziej zmienna i fałszywa niz pogoda na przełomie wiosny i lata.
- przykro mi
- to jej powinno być przykro, Ty nie jesteś niczemu winna, Ty nie zostawiłaś mnie samej na pustkowiu podczas wycieczki szkolnej.
- fakt, ja staram się nikogo nie zostawiać
- później zrobiła coś gorszego, ale to trudna do opowiedzenia historia, powiem krótko, miała kontakt z osobą Której nie lubiłam i wykorzystała ten zbieg okoliczności aby mi dokuczać.
- naprawdę bolesne, nie dziwię Ci się, że jesteś dzisiaj taka a nie inna, podziwiam Cię za wytrwałość, tą dziewczyną się nie przejmuj, karma wraca. Nawet po wielu latach.
- zgadzam się
- Jeśli ktoś ma kilka twarzy to nie ma nawet swojego życia, to tak jakby miał być pochowany w kilku trumnach
- tak, zgadzam się, wiele twarzy i żadna prawdziwa, jedynie ,,okolicznościowa,,
Minełyśmy centrum handlowe po czym usiadłyśmy na ławce, drewnianej ławce między drzewami.
- poetycka aura, taka naturalna i subtelna, szkoda, że nie każdy potrafi docenić to piękno które leży w prostocie
Stwierdziłam obserwując szybujące na niebie mleczne obłoki
- zgadzam się, ludzie są zabiegani
- przykre, że podczas biegu potrafią podłożyć komuś nogę
- tak, ktos kiedyś powiedział ,,ostatni będą pierwszymi,,
- pachnie symboliką karmy
- coś w tym jest, dobrze że złe chwile masz juz za sobą, to co było już nie wróci, fakt może odbić się na tym co dopiero będzie ale nie wróci.
- dziękuję że jesteś kochana
- ja też Ci za to dziękuję
- odprowadzę Cię do domu
- dobrze, przyjdziesz na kawę?
- może innym razem, dziękuję
- już wiem czemu wolisz tych mężczyzn od tamtych
- dobrze że wiesz, mam nadzieję że inne dziewczyny pójdą moim śladem
- zgadzam się, lepsza jest stabilizacja, powaga, rozsądek, odpowiedzialność i bezpieczeństwo
- Aniżeli alkohol, narkotyki, hazard, zabawa uczuciami, rzucanie słów na wiatr i jak już wspomniałaś ogromna ilość twarzy
- tak
Przytuliła mnie, trzymając w objęciach przez kilka minut
- nie bój się jutra
- jutra się nie boję, raczej tych kogo mogę jutro spotkać
Słońce oświetlało całą powierzchnię naszego osiedla. Otwierając drzwi Spojrzała na mnie czule. Przekręciłam klucz w zamku.
- do zobaczenia
- do zobaczenia

Klaudia Gasztold i .......

autor

cicha myszka

Napisany: 2019-07-17 Dodano: 2019-07-17 00:17:30

Ten wiersz przeczytano 2388 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Obrazkowy Klimat Refleksyjny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie