Oprószone wspomnienie
Zapraszam po przerwie ;)
Biały puch okrywa szare ulice,
przepełnione tęsknotą dnia wczorajszego.
Z powiewem wiatru wracają wspomnienia
pachnące rozpalonymi ciałami.
Niczym neonowe światełko mknie
pośród niepoukładanych myśli,
obraz - Jego obraz.
Kolorowe smugi przeplatają się
z czarno-białymi marzeniami.
Obrócone w popiół
zmieszane z kroplami łez
leżą na dnie serca.
Obraz staje się niewyraźny,
aż znika pod mokrymi rzęsami.
Komentarze (9)
Wspomnienia uczą a także bolą
Ten wiersz jest taką próbą
p o z d r a w i a m
Dziękuję państwu! Poprawiłam już błąd ;)
Witam. Marzenia i samotność. Pozdrawiam
uroczy subtelny, jakże delikatny.
Błąd do poprawy.
Biały puch okrywa szare ulice,
przepełnione tęsknotą za wczoraj.
Z powiewem wiatru wracają wspomnienia,
o zapachu rozpalonych ciał.
Niczym (neonowe światełko) / światełko w tunelu
mknie pośród niepoukładanych myśli,
jego obraz
Czarno-białe marzenia, choć zabarwione
kolorowymi smugami, obracają się w popiół.
zmieszane z kroplami łez, leżą na dnie serca.
Niewyraźny obraz zanika
pod mokrymi rzęsami.
Smutny ale głęboki wiersz.
Obrazy wspomnień pamięci bliskie,
a kochać można to, co rzeczywiste!
Pozdrawiam!
no raczej byk, ale mam dwie znajome jedna Prószyńska a
druga Pruszyńska i bądż mądry i pisz wiersze ,
pozdrawiam a wiersz uroczy
BYK w tytule.