Opuszczeni
W przepoconych łóżkach,
w milczeniu,
w zapachu samotności
skupieni na lęku
pocą się krwią
tysiące lat po Chrystusie,
któremu sa bliscy...
Wiedzą niewiele
że umrą szybko i boleśnie,
że juz nigdy życie nie wyjdzie z ich
tkanek
Nie wiedzą,
że ocalą tęsknotę miłości
Dla nas.
autor
kingula:)
Dodano: 2009-05-17 17:11:25
Ten wiersz przeczytano 612 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Wierzę,że takie wiersze znajdą kiedyś więcej odbiorców
poszukujących piękna ,które tkwi w głębi...
przepocone łózko opuszczeni - samotni w bolesci
oczekuja na...zamysliłem sie....pozdrawiam...
bardzo mi się podoba