..:::Opuszczona:::..

"Na samobójstwo najlepszym lekarstwem jest dobroć. Ciężaru życia zbyt często nie może udźwignąć serce człowieka, które się czuje tak strasznie samotne na świecie."

Dorastająca Monika płakała,
Ponieważ jej mama się nią nie zajmowała.
Dziewczyna mogła liczyć wyłącznie na siebie,
I dlatego tak bardzo chciała znaleźć się w niebie.
Ani mama, ani tata czasu nie mieli,
Oboje z powodu pracy byli zagonieni.
Nawet nie zauważyli, że Monia mało jadła,
I z tego powodu bardzo zbladła.
Kiedyś nawet w kościele zemdlała,
Ale się z tego wyratowała.
Mama nawet nie wiedziała, że Monia się zakochała,
I częściej się z tego powodu śmiała.
Niestety nie zniosła tej samotności.
„Zostały z niej już tylko kości”.
Nie widziała wyjścia z sytuacji,
I dlatego zjadła tabletki ojca po kolacji.
Znaleźli ją rano w łazience.
Trzymała zdjęcie rodziców w ręce.
Tak bardzo ich kochała.
Niestety się poddała.
Śmierć zwyciężyła.
Chociaż tak niewiele jeszcze przeżyła.
Pochowali ja godnie, tak jak należy.
Teraz wśród innych samobójców leży.
I dopiero po jej śmierci, rodzice zauważyli błędy.
Jeszcze kilka dni temu wspólnie śpiewali kolędy.
Teraz ich córeczka leży w grobie.
A nawet nie poddała się chorobie.
Rodzice bardzo to przeżyli i się zmienili.
Młodszemu bratu Moni każdą sekundę poświęcili.
Jednak córki już nie odzyskają.
Chociaż do teraz tak bardzo ja kochają.
Ale wierzą, że jest tam szczęśliwa.
Mimo iż na Ziemi zbytnio nie była.
Codziennie chodzą na grób z kwiatami.
Mimo, że z załzawionymi oczami.
Wierzą, patrząc na jej zdjęcie.
Że tam gdzie jest dobrze jej będzie…

"....Kochać człowieka, to znaczy mieć czas, nie śpieszyć się, być obecnym dla niego....."

autor

Doti-_15

Napisany: 2005-02-22 Dodano: 2005-02-23 09:17:55

Ten wiersz przeczytano 491 razy

Oddanych głosów: 102

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie