Ordynarnie
Dobro i Zło-
Zazdrosne dzieci
W wiecznych zmaganiach
O Twoją duszę
Posągowa Nienawiść
Pod rękę z Wściekłością
Jak para lesbijek
Znów nie poznałeś
Twarzy Prawdy
Ukrytej pod zbyt ostrym
Makijażem
Śmierć-lubieżna dziwka
Rozłożył się przed Tobą
Tani,łatwy i chętny
Rozczarowanie stoi w kącie
Z miną człowieka
Pewnego wygranej
Cierpliwie czeka
Na swoją scenę dramatu
Miłość zapłakana
Zbyt głupia by przetrwać
U boku Prawdziwego Życia
I Ty pośród nich
Szary jak mysz
W doborowym towarzystwie
Kotów
autor
Kajot
Dodano: 2007-07-18 15:23:24
Ten wiersz przeczytano 487 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Niezbyt to pogodna wizja życia...Jakie ma szanse zatem
szara mysz w takiej paradzie postaci z
codzienności...? Hm, wiersz mi sie bardzo spodobał,
zwłaszcza wersy 9-11 i 15-19; trochę też złości i
rozgoryczenia w Twoim utworze, może nawet wręcz kpiny,
bardzo subtelnej :)
A gdzie Mądrość z doświadczenia prawda jedyna to wtedy
i koty są niegroźne i miłość zapłakana się
uśmiechnie.Dobry wiersz zaczepny kontrowersja