Orędzie
Dzięki Paderewskiemu, po długiej
niewoli,
podczas której zaborcy naród nasz
gnębili,
a w ucisku niejeden dwoił się i troił,
Polska z martwych powstała – polityki
wynik.
Długo nasz kompozytor z Wilsonem
rozmawiał,
aż w końcu prezydenta pozyskał,
przekonał.
Wywód od Mieszka zaczął, bo za jego
sprawą,
lud przyjął chrześcijaństwo. Zjednoczył
plemiona
Wielkopolski i Kujaw, Wschodniego
Pomorza,
Mazowsza, Małopolski – ziemie polskie
przyszłe*.
Opowiedział o Wandzie – ta księżniczka
hoża
wyjść za Niemca nie chciała, wybrała śmierć
w Wiśle.
Przez stulecia prowadził swojego
słuchacza,
zasługi Sobieskiego pod Wiedniem
podkreślił.
O wybitnych Polakach informować zaczął –
zasłuchał się prezydent, oparł skroń na
pięści.
Pod wrażeniem wciąż będąc noc bezsenną
spędził,
formułując starannie myśli w ważkie
słowa.
W taki sposób powstało to słynne
orędzie**,
które kanclerz niemiecki w mig
zaakceptował.
I zrzuciła ojczyzna żelazne okowy,
duch pokoleń zamieszkał znów w orle z
koroną.
Dumnie Polak podnosi dzisiaj swoją
głowę,
grzeje go i ochrania państwowości łono.
*nazwa „Polska” pojawiła się w znanych nam
dokumentach historycznych dopiero po
śmierci Mieszka I, ok. roku tysięcznego
**Orędzie o powojennym ładzie na świecie z
8-ego stycznia 1918 roku skierowane do
Kongresu Stanów Zjednoczonych, w punkcie
trzynastym przewidujące niezależność
państwową Polski. Zaakceptowanie tego
orędzia przez kanclerza Rzeszy jako
podstawy do rokowań doprowadziło do rozejmu
kończącego wojnę.
Sławomir.Sad
Komentarze (150)
Sprawnie ujęte
Pozdrawiam
Robi wrażenie. Miłego wieczoru :)
Uważam tak jak Czarek Płatek ale wiersz mi się podoba
:)
dziękuję za ten wiersz, piękny, mądry i bardzo
potrzebny; jestem Polakiem i cieszę się z tego :-)
Czytając komentarze - pod niektórymi pozostaje tylko z
politowaniem pokiwać głową. Patriotyzmu ten się
wstydzi, kto go nie zna i w czynach nie widzi.
Nowoczesność - to dzisiaj podarte dżinsy, słuchawki na
uszach, pośladki w leginsach. A patriotyzm... Co to
jest - pyta większość, gdzie ją można kupić?
Ech - czasy, złote czasy...
I Ty mówisz, że nie masz wiersza w temacie!!!!
Śmiem twierdzić, że lepszego w antologii nie będzie. I
na stulecie niepodległej Polski i poprzedni o Śląsku.
Jestem pod wrażeniem...
Miłego popołudnia Sławku:)
Moim zdaniem w tej chwili więcej w Polsce dumy niż
rzeczywistych do niej przyczyn, bo trudno mi nazwać
powodem do dumy galopujący nacjonalizm, konserwatywny
rodem ze średniowiecza katolicyzm, rasizm, homo i
ksenofobię. Ostatnim czasy wręcz się za Polskę
wstydzę.
Dobrze dowiedzieć się czegoś nowego... pozdrowienia
Podziwiam Sławku :)
I pozdrawiam :*)
☀
wiersz trochę niepasujący do współczesnej poezji, ale
ja jestem tradycjonalista i podoba mi się propolskość,
więc dla mnie o.k.
dużo tekstu, więc pewnie jakieś uwagi by się znalazły,
ale dzisiaj bez uwag.
mnie się podoba (bez ale)
pozdrawiam :)
Piękna refleksja:)
Słusznie, że przypomniałeś Paderewskiego. Ojców naszej
niepodległości jest wielu, a mówi się tylko o
Piłsudskim.
jednym słowem Polak potrafi
kłaniam:))
Tyle się mówi o wolności, a ja się musiałem dopiero od
Ciebie Sławku dowiedzieć jak to było z tą naszą
Polską... Wiersz ciekawie napisany i dobrze się czyta,
pozdrawiam serdecznie :)