Orzeł
Cudowny zapach powiewu łąki
Rozłożyste wzbijające się w niebo blaski
szybujące nad głową piski
Patrzący zza chmur orzeł
w przestworzach umrzeć on może
Bystrym wzrokiem oślepia
zabijać dla niego to podnieta
Kiedy będziesz na linii ognia
zachowaj spokój,
a potem się poddaj
z nim nie masz szans
Komentarze (4)
Bardzo ciekawy... :) Pozdrowionka
ciekawe porównanie...to prawda z nim nie ma
szans...pozdrawiam..
Nie grozi mi poddanie się. Fajny wierszyk. :)
obserwować polującego orła czy innego drapieżnego
ptaka to niesamowite, pełne sprzeczności przeżycie