ORZEŁ
Złe ułożenie skrzydeł na wiatr
grozi upadkiem w dół
odległość ziemi wciąż daje czas
żeby wyrównać kurs
w napiętych mięśniach nadzieja strach
walka o lepszy lot
szczyt niedaleko lecz gęsta mgła
mocno osłabia wzrok
siła tkwi w sercu tam równy rytm
pokona lotu trud
gdy czeka gniazdo i młode w nim
zaspokoi ich głód
autor
ZOLEANDER
Dodano: 2020-09-28 14:00:26
Ten wiersz przeczytano 1733 razy
Oddanych głosów: 35
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (37)
Serce i rozum to optymalne połączenie mz :)
Pozdrawiam :)
Walka o przetrwanie i opiekuńczość w każdym stworzonym
gatunku wygląda podobnie, pokonuje się non stop
bariery porozstawiane.
Witaj Joluś:)
Lot orła jest tak majestatyczny i zarazem beztroski w
górze ale zawsze trafi do swoich piskląt:)
Pozdrawiam serdecznie:)
miłość do dzieci pokona przeciwności.
Instynkt rodzicielski -milość do dzieci jest potęgą
Dobry wiersz, msz,
jak dla mnie orły to wspaniałe, silne ptaki, nigdy nie
kojarzą mi się z lękiem, ale z walecznością, owszem,
no i niestety ale też z tym, że potrafią porwać
całkiem spore zwierzę np kozicę, a gdy nie mają siły
jej utrzymać zrzucają ją w dół, fundując jej śmierć,
widziałam okrutne sceny z udziałem orłów, dlatego
budzą one we mnie respekt, a poza tym wiadomo, że
kojarzą się z naszym godłem.
Co do miłości rodzicielskiej, ona jest bardzo mocno
wykształcona, nie tylko u orłów, u większości
stworzeń, jak sądzę.
Pozdrawiam Jolu wieczornie:)
Miłość rodzicielska jest bardzo silna, zarówno u
ludzi, jak i u zwierząt. Bardzo lubię wiersze z
męskimi rymami. Są trudne do pisania, ale mają urok.
Miło Cię czytać Jolu. Pozdrawiam :):)
Ładny wiersz!
"Czasami lecę pod wiatr jak ten orzeł
z jednego gniazda tęskni do drugiego"
Pozdrowienia!
Uczą się latania całe życie, jak my chodzenia. A
potknąć, to i koń się potknie, chociaż ma cztery nogi.
Fajny wiersz.
Pozdrawiam. :)
Miłość jest potęgą...
Ciekawy wiersz, zmusza do refleksji.
Pozdrawiam
Ładny, ciekawy wiersz. Ślicznie pozdrawiam.
Optymistyczna refleksja, aby iść za serca głosem,
pozdrawiam ciepło, miłego dnia.
Tak mi się orzeł przypomniał.
Ten nasz w godle.
Dumny ten ptak i zawsze samotny.
Inaczej jak wrony czy kawki.
A wiersz bardzo mi się podoba.
Zeby trafić we mgle, to serce i motywacja może nie
wystarczyć, bo można rozbić się o niewidoczne skały.
Pozdrawiam
też jestem tego zdania ze serce wie gdzie jest jego
dom ...i zawsze trafi na czas ...