OSAMOTNIENIE
Cóż rzewniejszego nad brzmienie
skrzypiec
Czarne jaskółki spadłe z podniebia
W sercu schowany obrazek wiosny
Wierzby szumiące smutkiem molowym
Piaszczysta droga między wioskami
Pył srebrnosiwy niesiony wiatrem
Nad dachy żółto rozkwitłych jaskrów
Obłoki wspomnień dawnych najtkliwszych
I coś co jeszcze szarpie podżebrze
Jakby powietrze łykało polne
Jak ptak po srogiej zimie zbudzony
Liść nagi drżący – osamotnienie
/24.03.2009/
autor
wodnik2
Dodano: 2009-03-25 10:42:35
Ten wiersz przeczytano 1699 razy
Oddanych głosów: 38
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (28)
Wojtku Twoje osamotnienie jest niesamowite i jakże
realne mhmmmmmm stanąć przed Twoim obrazem same łzy
cisną się do oczu...osamotnienie przeplecione tęsknota
za tym co zostało już nie wróci...Pozdrawiam z
uśmiechem:)
Wiersz do muzyki...Chopina?
Smutnie, ale pięknie.
Smutna melancholia. Do wspomnień najczęściej wracamy ,
gdy zaczynamy odczuwać samotność.
Piekna gra słów, pozdrawiam
...to wszystko co opisujesz jest takie piękne... ta
droga pomiędzy wioskami i granie na skrzypcach ,i
wspomnienia z młodości piękne wspomnienia
,osamotnienie jest tylko chwilowe to wszystko pozwoli
Ci je pokonać...
Bardzo ciepłu wiersz, pełno w nim tęsknoty.
Nie czuć samotności
Mnie samotność szarpie za serce, wyrywa język i tracę
wzrok - to wszystko jednocześnie. Ładnie.
osamotnienie ...
czyż można piękniej opisać ten stan duszy ?
ale dlaczego osamotnienie zawsze kojarzy się z
melancholią, smutkiem , tęsknotą ?
...
nie wiem
Pozdrawiam
/IK
Samotność! Nasza samotność! niczym matka. Niczym
śmierć.
wspomnienia przepełnione tęsknotą za tym co minęło. Do
przeszłości wracamy tylko myślą, inaczej się nie da.
Ładny, dopracowany wiersz.
Pieknie plynie liryka , ubrana w piekne metafory.
Pozdrawiam.
bardzo obrazowo opisałaś to osamotnienie, gdy wszystko
współgra ze smutkiem
Nostalgię czuc - pozdrawiam i życzę słonka