*Osika

Bardzo wzruszający i poruszający wiersz...pozdrawiam
cieplutko Kropelko

Mocny przekaz...

Przeżycia peelki z kolekcji tej co nikt nie chciałby
zbierać... dostrzegam także wielki bagaż doświadczeń.

a dlaczego płacze wierzba?
natura też poznała smutek.
Ślę uśmiechy Kaziu :):)

wyczuwam tu dramat
Pozdrawiam serdecznie

Witaj Kropelko.
Niesamowicie, wzruszający tekst.
Pozdrawiam.:)

Witaj Kaziu:)

Bardzo ciężki temat niemniej jednak dobrze zrobiła:)

Pozdrawiam serdecznie:)

Witaj, Kropelko :-) jak mógł mi umknąć Twój znakomity,
choć tak potwornie smutny wiersz... Ślepnę na
starość...
Dobrze, że Peelka wyszła...
Natomiast tacy tzw "mężczyźni", to nie mężczyźni w
rzeczywistości, tylko tchórze.
Pozdrawiam ciepło :-) Miłej soboty :-) Bartek.

Jak to dobrze, że wyszła... z tego "domu"...
A osika ma płytkie korzenie, ale za to silne i liczne
odrosty... A z jej drewna wytwarzano kopie huzarskie -
jest zatem, jak na symbol wrażliwości, zadziwiająco
wytrzymała. Jak pl-ka w Twoim wzruszającym wierszu.
Pozdrawiam, Kropelko! : )

Piękny, poruszający do głębi wiersz...
Uściski Kaziu

Możemy porozmawiać o wierszu, możemy o problemie, oraz
o jak zwykle podłych facetach. Ja skupie się na
wierszu. Długa ta noc była niewątpliwie a wiersz
przekonywujący. Pozdrawiam:)))

przeczytalem

była tam za ścianą
w naszej sypialni

i poczulem cos, jak by mnie ktos wrzucil do cieklego
azotu,

Poruszający wiersz
Pozdrawiam :)

Strach paraliżuje potem jest drżenie o dzieci o
siebie...smutne "wzięłam dzieci za ręce" ...pozdrawiam

Zadedykuje Tobie komentarz Waldiego:)