Oślepiony blaskiem
"Dla Oli.O, Za spotkanie ponad tysiąc kilometrów od naszego rodzinnego miasta, Osoby o tak dobrym sercu i duszy jak właśnie Ona"
Oślepiony blaskiem który niczym promienie
słońca.
Smagał moje oczy,
Zakłopotany i zdezorientowany podczas
spoglądania w jego źródło,
Cała Jej dusza choć nieznana dla mnie,
W pełni daje znać ,że jest czysta,
Krystalicznie. Niczym woda płynąca tuż u
źródła w wysokich górach,
Najbardziej cenię u Niej coś co mogę nazwać
naturalną dobrocią,
Rzadko spotykaną w dzisiejszych czasach.
Zwłaszcza wśród młodych istot ludzkich,
Tylko raz widziałem Ją zdenerwowaną,
Zawinił tam ktoś kto nigdy nie powinien,
Powinien on być wsparciem dla owej
Istotki,
Blasku bijącego z Jej duszy oraz
przecudnych oczu,
Mi jako prostemu człowiekowi pozostaje
tylko
Mieć nadzieję na ponowne ujrzenie w ciągu
swojego życia tego blasku,
Nieważne ,że pewnie stracę zmysł wzroku,
Wszakże im bliżej jest się jasności,
Tym wcześniej dookoła zapada ciemność,
A jest to celowe działanie byśmy jako
ludzie,
Nigdy nie byli za blisko tego co dobre,
Bo jakie by to było życie pozbawione
problemów,
Które od wieków napotykamy na naszej
drodze...
"Do końca mojego istnienia, zostanie Ona dla mnie czymś w rodzaju wzoru dobroci, który nie może zrozumieć ludzkiej przebiegłości czy zła." Parafraza słów Księcia Poetów.
Komentarze (1)
Piekna to przyjazn i widac idealny wizerunek
kobiety,bez wad