ósmego dnia

wszystko stało się wcześniej niż stać się miało
wróciłem szukać zagubionych słów a nie zdarzają się często
czasem zrywa je wiatr omijają ludzie
później wypełniają niebo jak płynąca sieć
a jeszcze innego razu są jak wyłowione słońce z morskiego dna

słyszę jak każdy twój oddech jest coraz krótszy i z drobnych liści
składa słowa w obcym języku jakby uderzył w niego i wiał
mroźny wiatr wyczuwając drobiny ukrytego pożaru
i chronić miał przed nadciągającym sztormem

mówię że nie istniej nagość
i zdrada której płaszczem okrywamy się by nie marznąć
tylko dźwięk metalicznego zgrzytu nie wiem skąd i dlaczego
brzmi nieodwołalnie ukochanym głosem

i za nim stanę i wypadnę z okna nie powiesz nic
polecę w dal mając wczepione powietrze w ramiona
nie świadczy to o mej winie choć przylega do mych rąk
tak samo jak biel do tego złego anioła
dla którego bóg zagubił czas

autor

marti@wiersze

Napisany: 2007-12-19 Dodano: 2007-12-19 19:39:08

Ten wiersz przeczytano 635 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie