Osobno pod jednym dachem...

...mojemu mężowi...

Pod jednym dachem, a jednak osobno,
tak żyjemy sobie każdy swoim życiem,
nie ma już tematów wspólnych, ani celów,
nie bawi cię już dzielenie się ze mną byciem.

Milczę, choć mam tyle do opowiadania,
spełniam przecież tylko twoją wolę,
bo już nie chcesz słuchać, chcesz mieć święty spokój,
akceptujesz tylko kochanki mą rolę.

Drażni cię, gdy jestem zmęczona lub smutna
i dławisz w zarodku me wielkie marzenia,
bardziej pokorną już być nie potrafię,
doceń wkońcu rolę mojego istnienia...

autor

Jolcia

Napisany: 2006-06-22 Dodano: 2006-06-23 00:09:31

Ten wiersz przeczytano 657 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie