Ostała nadzieja
wiersz gwarowy
Ostała nadzieja
Była wiara i miyłość
ostała nadzieja,
ze ostanies jesce
na tym nasym świecie.
Ze sie podzieje chorość
i ze cie popuści
cosi takie co rośnie
i w rozumie gniecie…
Niby nic nie boli
ale ci dokuco
ni mozes pojąć tego
bobyś wceśniej lecył.
Cemu nic nie wykryli
kie syćko lecyli
zachodzom w głowe
syn, córki i dzieci.
Nadzieja podobno
umiero ostatnio
i gaśnie pomalućku
jako w Holak watra.
Syćka musimy odejść
bo zycie przemijo,
jak w potocku woda.
Nadzieja odpływo ostatnio.
I tyk co ostajom,
pocieso nadzieja,
ze kiejsi tam w wiecności
w Twoim domie Panie,
dowiedzom sie ze bedom
w Twojej obecności
zyć wiecnie, bo dobrze,
odrobiyli zyciowe zadanie.
Komentarze (25)
Piękny wiersz, mądry taką mądrością osoby z dużym
doświadczeniem życiowym. A ty człowiek chory to
faktycznie musi posiłkować sie nadzieja ze
wyzdrowieje... Pozdrawiam życząc odwagi
wiersz pełen smutku i życiowej mądrości zapisany gwara
pozdrawiam
przyłączam się do ogólnego zachwytu...
Mądry, życiowy wiersz a zakończenie najmądrzejsze.
"Nadzieja podobno
umiero ostatnio
i gaśnie pomalućku
jako w Holak watra."
- skoruso, smutno, ale smutek pięknie ubierasz w słowa
w każdym wierszu.
Posiedzę, podumam z Tobą Skoruso, tak smutno
napisałaś, że serce się ściska:-( Pozdrawiam
Podoba mi się ta refleksja nad chorobą i nie tylko.
Końcówkę czytam sobie bez
"dobrze"
"dowiedzom sie ze zdali
zyciowe zadanie."
Msz tak jest rytmiczniej, ale mogę się mylić. Miłego
wieczoru.
Smutna refleksja, ale i na takie jest miejsce w naszym
życiu.
Pozdrawiam serdecznie
Smutno tu dzisiaj. Trzeba wierzyć póki tli się
nadzieja. Nic jednak nie trwa w nieskończoność.
Pozdrawiam ciepło jak tylko potrafię.
Smutno, pomilcze.
Pozdrawiam:)
"Żyje się raz! Jeśli właściwie, to raz wystarczy!"
Pozdrawiam!
świetne moje klimaty pozdrawiam serdecznie
Cóż, czasem życie jest takie smutne.Bardzo ładny
wiersz droga Skoruso☺
pomilczę sobie kochana skoruso troszeczkę z Tobą i za
Ciebie
smutno, bardzo smutno...ale pięknie skoruso
puentujesz.