ostatecznie

na starość żyje się ziemią
zapachem wczorajszego powietrza,
nigdy nieoglądanymi kasetami video
wspomnieniem uśmiechów
kultem dawności

modli się do pierwszych kęsów
nieśmiałych łyków, delikatnych zakosztowań
tortów świata o niewyraźnym smaku

nadzieja przysiada na łóżku
i nie rozczesuje włosów
jak zapomniana kochanka, na nic już
nie czeka
wysłuchując wyrzutów
uśmiecha się do przeszłości

na starość wyrzuca się gwiazdy
martwe punkty
na biznesplanie
nie przynoszące wymiernych korzyści

autor

mataha

Dodano: 2008-08-20 10:59:10

Ten wiersz przeczytano 370 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie