Ostatni

Dla Dagmary

Pora rzucić czarną płachtę zapomnienia
Na moje wszystkie o Tobie wspomnienia
Zapomnieć o Tobie najwyższa już pora
Niech się tak stanie – taka jest moja wola

Odczuwam wielki ból, gdy o Tobie myślę,
Zawsze, gdy pojawiasz się w mym umyśle
Nie mogę opanować łez z oczu spływających
O moim cierpieniu mi przypominających

Już nigdy więcej, mam już dosyć cierpienia
Tak jak świat – ja też się w końcu zmieniam
Wyłączam swe myśli, wyłączam zmartwienia
Czas leczy ból i rany, czas ludzi zmienia

Chciałbym jeszcze tylko spojrzeć Ci w oczy
I powiedzieć dwa słowa: „Chciałbym przeprosić”

autor

Przemęczony życiem

Dodano: 2006-10-24 21:36:43

Ten wiersz przeczytano 508 razy

Oddanych głosów: 32

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie