Ostatni Apel

Jakem zapowiedział, jest.

Ostatnim tu wierszem, ostatnią zbrojną drogą
przetną się chmury w trumnie, a życie przejrzyste
śród łąk, pól, ruczajów, piękną, bystrą przestrogą
rozłamią się wojny - w mgnieniu oka - szkliste...

Nic nam tutaj do tego, cóże my - Polacy,
choć zapewne nie tylko u nas tak się dzieje.
że rano idziem w złości, zmęczeni, do pracy
i zawsze naszych grzechów struna powszednieje

Czasem być może skrawek dobroci odkryjem;
a czasem też raczej brak matczynej jasności.
Czasem swą chęć mamy, a w tejże niczyje
są wtedy nasze nikłe, niespełnione złości.

Co do mnie - ja zostawiam malutką przestrogę;
coś z niej chyba przetrwa dla potomnych przez lata:
wstępujcież ochoczo na prawdziwą wżdy drogę -
nie każdemu to dane, by szanował brata.

Lecz jak Słowacki, zaklinam: nie traćcie nadziei;
przed narodami nieście Oświaty kaganiec.
A kiedy trzeba, idźcie - na śmierć, po kolei,
choć już nie ma kamieni rzucanych na szaniec...

Śmierć wasza - cóż dosłownie, cóż dopiero w słowie...
Mogęż - chyba - tak mówić, czyńcież, co należy.
Umierać wam nie wolno, choć śmierć prawdę powie.
Zawżdy Bóg wam przełoży, w cóże warto wierzyć.

Taki świat, taki czas, gdzie nic sobie nie winne.
Nic - proszę... Wszakże z Ziemi winić musi winny!
Nic - każdy powie, nic - jest nam zawsze inne,
choć nic to też człowiek, niestety - także inny.

Czy ktokolwiek dziś krzyknie: Audi, vide, sile!
Lub też veto chociaż - nic, bo każdy chce przecież
być Tym Jednym, którego siła leży w sile,
i za nic mieć zwyczajność w swym t r y w i a l n y m świecie.

Chęci nie brak - tu wojna, w imię dobra w końcu.
Och, zamilcz, cna ironio! Nie ciebie pragniemy!
Tu truć nam świat dziewiczy, tu pełno obrońców
tych chęci najsmętniejszych - je b o g a c t w e m zwiemy.

Pycha, duma, nienawiść, zazdrość i pogarda;
zaś strach nam piętrzy gruzy, których nie widzimy.
Pewnie czeka nas tylko w przyszłości tu wzgarda,
Jeżeli nie pomyślim, cóż sobie czynimy.

Choć pewnie, niestety, nie ostatni. Smutek, żal, bezsilna złość.

autor

Silvus

Napisany: 2008-06-23 Dodano: 2008-06-23 00:49:18

Ten wiersz przeczytano 685 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Społeczeństwo

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie