Ostatni Czas
Śmierć Mym przyjacielem się staje
. . .
Odchodzę w sen, i w objęciach mroku
pozostaję
Słońce zanika, Czerń przychodzi
Taki stan rzeczy z porządkiem świata się
godzi
Ja i Ciemność zostaje, a Światło
odchodzi
Z siebie człowiek daje, a miłość zamiast
sycić nas głodzi
Czas leczy rany, bzdura i zabobon
Czas to narodziny, męczarnia i zgon
Jako Król okrywam życia tron
. . .
Lecz umrę Sam
. . .
Dziękuje Wam
autor
Michał Konieczek
Dodano: 2015-11-18 00:25:42
Ten wiersz przeczytano 740 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
śmierć ma słodki po smak jak mówią ale z nia się
rodzimy, ale nie potrafimy sie z tym pogodzić bo tak
trudno nam pozostawiac tych co ukochaliśmy ładnie
napisany wiersz Michale Konieczek pozdrawiam
wieczorowo
Czyli samobojstwo to rodzaj abdykacji..wiersz wciaga w
smutne rozmyslania nad zyciem i smiercia
już od chwili narodzin mamy przypisaną śmierć
pozdrawiam:)
czarna godzina nie musi atakować widzącego
Jest takie powiedzenie: Nikt nie będzie mnie uczyć,
jak żyć, bo nikt za mnie nie umrze". Przeważnie
umieramy sami, przeważnie. Poczytałam, głosik
zostawiam:)
z wiersza wynika, że podmiot (może Ty) jesteś królem,
który meczy się, odchodzi w cień, pozostaje w mroku i
odkrywa tron życia? ... hmmmm
Śmierć jest nam wpisana w życie ..każdego dnia
umieramy .. Ono jest jak książka .. kiedyś trzeba ją
skończyć czytać..Dobra refleksja . Pozdrawiam Waldi
Śmierć jest częścią życia. Światło, dobrem którym się
dzielimy, oby nam go nigdy nie zabrakło. Czas,
jednostką w której się rozwijamy, codziennie się
rodząc, ciało jest nam do tego niezbędne i dbajmy o
nie. Ciekawy wiersz, każdy w swym życiu niby król na
tronie, ważne by nauczyć się dobrze władać królestwem.
Pozdrawiam.
Ciekawy wiersz. Pozdrawiam.
Mocny przekaz pozdrawiam