Ostatni człowiek z psem na drodze

Byłam tam...,
Widziałam...
Ujrzałam
Ostatniego człowieka
z psem,
po tej drodze
kroczył, co ja
Lecz nie zobaczył mnie
Oczy jego ku dali
skierowane były
Minęliśmy się,
a pies nawet nie szczeknął.
Ostatni człowiek, widać było,
zmęczony był
I pies jego wyczerpany
Walkę stoczyli
Nie z sobą,
Lecz przeciw sobie.
Ostatni człowiek, widać było,
posmutniałą twarz miał
I w oczach jego
głębię widać było.
Ostatni człowiek
z psem po tej drodze
kroczył, co kiedyś
świat nią kroczył....

Ten wiersz powstał na jedno ze spotkań koła literackiego... Był w zasadzie "wierszem przymusowym", a takich nie lubię, zatem bądźcie wyrozumiali! Pozdrawiam!!!

autor

Filozoffka

Dodano: 2004-11-23 16:09:10

Ten wiersz przeczytano 529 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie