Ostatni dzień

Konradowi... jeden dzień przed końcem Nas...

Idąc drogą zapominam o wszystkim'
o zabijanym niebie, zabijanym...
Sączącym swoją krew w postaci brudnego deszczu,
Kwasu w kropelkach...

Zapominam wtedy o wietrze
Bo wdycham piersią to powietrze
Nie udławie się nim
Choć zdechnąć powinnam

Krople dziurawią mi skórę
I serce i dusze
A skóra ropieje
Struszki deszczu spływają po twarzy
Wiatr kaleczy dusze dusze

Zapominam to całe miasteczko śmierci
Drzewka i kore i liście śmierdzące.
I patrzeć na to nie mogę
Wariactwo...
Z ziemi sączą w siebie wodę
wodę wodę wodę

autor

szeregowa zapałka

Napisany: 2005-09-25 Dodano: 2005-09-26 20:58:24

Ten wiersz przeczytano 495 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Bez rymów Klimat Zimny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie