Ostatni krzyk
Na chwiejącym stosie,
płonącym emocjami,
sznurami przywiązana - ty.
Niewinna, bezbronna,
kolejna oszukana
przez Sąd Najwyższy.
Szara twarz
bez uczuć,
zniszczona.
Ostatni krzyk,
o jeden za dużo,
zbudził płomienie.
Nie ma już ciała,
nie ma ciebie,
jest proch.
autor
angela12
Dodano: 2008-12-11 20:22:06
Ten wiersz przeczytano 717 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Wspaniałe!! Najbardziej spodobała mi się druga
zwrotka.