Ostatni Obraz - Nadzieja

Z kwiatow nekter spijam i lzy swe oszuszam;
bo znowu w podroz daleka wyruszam.....

By przestac czas trwonic; dogladam obrazu;
gdzie jeszcze nie moglam byc ani razu.

Bo kiedy tak smutek puka w twoje dzwi;
probujac cos zaoferowac ci;

Probujac mysli senne rozbudzic;
jasny stan umyslu szybko ocucic.

Przy nowych dzwiekach Mansona kapeli;
wciaz czuje glebie moc swych nadziei.

Lzy swe osuszam i nektar z kwiatow spijam;
z moimi pogladami; nadal wciaz sie mijam.

Dzien bez konca nadal wciaz trwa;
lecz jakze dusza wielce jest ma.

Nie chce pisac o troskach; czy smutkach;
smakujac ten pokarm, ktory mam w ustach.

Nowych dzwiekow Zycia poznaje
i przy nich wlasnie silniejsza sie staje.

By czas trwonic przestac, patrze w glebie dali;
wiedzac, ze rytm tej poezji gorycz ma obali.

Jestem szczesliwa, bo wiem, co czynie;
a ja sie przeciez nigdy nie myle.

Obrazow dogladam wszelakiej nadziei;
bo dzis moj los natychmiast sie zmieni...........

...Pafciowi!!!!!

autor

Łasiczka

Napisany: 2004-11-30 Dodano: 2004-12-01 08:12:48

Ten wiersz przeczytano 475 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie