Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Ostatni walc

proza

Ścieżka, którą samotnie podążał była źle
wydeptana. Chciałby z niej zawrócić ale pamięć
nie pozwalała zapomnieć o towarzyszce życia,
którą pochował w przeddzień rubinowych godów.
Odpoczywając po skromnym obiedzie w wiklinie
na biegunach, pod przymkniętymi powiekami
zobaczył piękną dziewczynę, którą pokochał
sercem i zmysłami.
Nie przestawała uśmiechać się do niego.
Melancholia przywiodła na myśl dzień upalnego
lata, kiedy to dla dwóch figlarnych dołeczków,
młodzieniec, jak źrebak po zielonej łące hasał.
Zerwane stokrotki i zioła, w zręcznych dłoniach
zmieniły się w wielobarwny, pachnący wianek.
Z wdziękiem dekorując głowę wybranki serca,
deszczem czułych słówek obsypywał ukochaną.
...
Jej linie papilarne na klawiszach fortepianu
pokrył stary kurz. Na ażurowym obrusie,
w otwartym albumie widniało ich ostatnie,
wspólne zdjęcie a na nim róża, czerwona
jak usta, do których nie przestawał tęsknić.
Patrząc na zachmurzone niebo za oknem,
pomyślał, że kiedyś i on zamieszka w nim.
Chcąc zagłuszyć ciszę, włączył starą płytę,
pogwizdując pod nosem, ruszył do tańca.
Wirując posuwistym krokiem wokół stołu,
zataczał coraz większe kółka.
Z lekkością w sercu i na duszy przez chwilę
był najszczęśliwszym człowiekiem na świecie.
W pewnym momencie doznając bólu w okolicy
mostka, z grymasem na twarzy i bez władzy
w nogach upadł na podłogę.
...
Ktoś długo dobijał się do drzwi.

"Komu w drogę temu czas"

autor

_wena_

Dodano: 2018-03-13 16:21:57
Ten wiersz przeczytano 7367 razy
Oddanych głosów: 114
Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (162)

_wena_ _wena_

Lariso i Panie Bodku, pięknie dziękuję za przeczytanie
prozy i miłe komentarze. Ślę serdeczności :)

Pan Bodek Pan Bodek

Pieknie napisane. Emocje...
Wzruszylas do glebi.

Klaniam sie z uznaniem dla piora.

Larisa Larisa

Życie jest nieprzewidywalne...
Nie znamy dnia ani godziny.
Zamyśliłam się.
Pięknie napisana proza!
Dobre pióro!

Serdecznie Cię pozdrawiam

_wena_ _wena_

Dziękuję za przeczytanie i miły komentarz :)

_wena_ _wena_

Dziękuję Aniu za przeczytanie i podobanie :)

Annna2 Annna2

Piękny i klimatyczny bardzo.

_wena_ _wena_

Inspiracją do napisania tej smutny prozy był bliski
znajomy, przyjaciel mojego męża. Obu już nie ma na tym
łez padole, zostały po nich wspomnienia :(
Uleczko, dziękując za przeczytanie i komentarz, ślę
pozdrowienia :)

JoViSkA JoViSkA

Tak...smutna ironia losu...bardzo interesująca
historia...
pozdrawiam...

_wena_ _wena_

Dziękuję Beatko za przeczytanie. Prozę napisałam trzy
lata temu a tydzień temu zmarł mój przyjaciel, miał
tylko 57 lat. Był u mnie na obiedzie a późnym
wieczorem otrzymałam wiadomość, że zmarł w swoim łóżku
na zawał serca.
Ot taka smutna ironia losu.

beano beano

bardzo smutna, ale pieknie napisana proza, z
przyjemnoscią przeczytałam,
pozdrawiam Weno:)

_wena_ _wena_

Dziękuję za wgląd i pozostawiony ślad :))

GrzelaB GrzelaB

Ciekawy. Pozdrawiam :)

_wena_ _wena_

Mnie też czasem się zdarza po przeczytaniu wiersza
zapomnieć o głosiku ale wracam, żeby potem nie było
krzyku, że jestem sknerą ;)))

wolnyduch wolnyduch

O kurczę, teraz widzę, że zapomniałam dać oceny,
a zawsze daję, ale czasem jak się śpieszę, to zapomnę
kliknąć, zaraz nadrabiam, tak poza tym dzięki za wgląd
do wielu wierszy, ale nie trzeba się tak forsować, ja
niestety ma deficyt czasu, ale co nieco zajrzałam, w
niektórych miejscach tylko z oceną.
Serdecznie :)

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »