Ostatnia droga
Najtrudniejsza droga w życiu ... przeżyłam ją żegnając na zawsze swojego tatę, dzisiaj tę samą drogę musiała pokonać moja przyjaciółka. Nie jest łatwo pogodzić się z śmiercią tak bliskich osób :(
Mroźny wiatr owiewa mi twarz
Nie tak miał wyglądać dziś świat
Z oczu płyną krwawe łzy
Stawiam kolejny krok ostatkiem sił
To najtrudniejsza droga, ciężka jestem jak
głaz
Serce wciąż bije jeszcze choć wielką ranę
ma
Nie wiem czy wstanę jutro, nie wiem czy
radę dam,
Lecz teraz muszę Cię odprowadzić ten
ostatni raz
Idę za Tobą, choć dobrze wiem
Powinieneś iść teraz obok mnie
I leżysz już sobie pogrążony w śnie
W dębowej trumnie, nie widzę Cię
Nasza ostatnia droga kończy się
Szeptam : żegnaj, kocham Cię,
Nie zapomnę nigdy i obiecuję, że
Spróbuję zacząć żyć w sercu mając Cię!
Komentarze (6)
takie wiersze trudno komentować... trzeba przeczytać i
poczuć... i tyle...
pełen przejmującego smutku...życie...
Wzruszające pożegnanie...
Cóż... mogłabym się podpisać pod słowami Corvus Albus,
ale nie chcę robić ci dziś przykrości. Trzymaj się.
Wzruszający i dobrze oddany nastrój.
Powodzenia
Nie wiem, czy właściwie powinnam poprawiać, bo to
chyba nie jest czas, pora i nastrój, ale. Od strony
technicznej - trochę za dużo tych "Cię" na końcu
wersów. Od strony ludzkiej - trzymaj się.