Ostatnia droga

Ide tam sam..
Sam w miejsce gdzie nikogo nie ma
Nikogo znajomego
tylko smuga cienia..

Na lewo,prawo NIE!
teraz przed siebie spogladam
Radoscia!
Jestem sam
Sam sobie teraz
Swiat z gory ogladam..

Bez nikogo
Bez zadnej ludzkiej podlosci
ja sam u Nieba bram
w pelnej okazalosci..

Bo zycie!
Jakze krotkie jest
wyliczone dzien po dniu
A najwazniejszy wyczyn
Jak czyn spala sie w ogniu..

Czasu nie ma
By przypomniec
wszystkie przezyte chwile
mowie ile!
Ile utraconej pamieci
w coraz dalszym zyciu..

I dlaczego tak jest?
Dlaczego pniemy do przodu sie
Zapominajac jak to bylo wczesniej
i odpada jak tynk
kazda mysl o przeszlosci
ktora za nami
Ktora niegdys tworzylismy sami..

autor

Dawores

Dodano: 2005-04-03 23:06:42

Ten wiersz przeczytano 608 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie