Ostatnia droga

4 wiersz z cyklu 5 wierszy o tajemnicach bolesnych różańca

Zaczęła się Jego ostatnia droga
Nie wiodła przez róże, wiodła przez ciernie
Na śmierć posłano Człowieka-Boga
Ten maszerował do końca dzielnie

Zaczęła się Jego ostatnia droga
Kręta i stroma, w niebo, pod górę
Pomimo skwaru i bólu w nogach
Pomimo bata, co rani skórę

Zaczęła się Jego ostatnia droga
Wśród popychania, przekleństw i krzyków
Gdzież Weroniko Twa chusta błoga?
Gdzie Twoje ramię cyrenejczyku?

Zaczęła się Jego ostatnia droga
Ta ostateczna, już bez odwrotu
Z miłością patrzy na swego wroga
Oczami mokrymi od łez i potu

Kończy się Jego ostatnia droga
Zaraz na krzyżu zawiśnie Zbawiciel
Odważny choć Go pożera trwoga
Chociaż na śmierć, kroczy po życie.

autor

!lyricson

Napisany: 2006-10-05 Dodano: 2006-10-31 09:21:44

Ten wiersz przeczytano 576 razy

Oddanych głosów: 27

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie