Ostatnia mila...

Dla tych, którzy wiedzą, co to strach...

Ostatnia mila pozostała do granicy mej wyobraźni,
Ostatni oddech oceanu poczułam na mojej skórze,
Ostatnie promienie słońca świeciły mi prosto w oczy
Ostatni dzień mego istnienia przeszedł niczym cykl rozwojowy motyla...

Odszedł,
zostawił mnie samą w cierpieniu białego ptaka,
Odpłynął,
łódką pełną kompromisów,
Odleciał ,
na skrzydłach marzeń
- i nie wróci...

Życie to krótka chwila, spożytkujmy ją mądrze...

autor

Dominika:)

Napisany: 2007-06-12 Dodano: 2007-06-12 20:08:00

Ten wiersz przeczytano 491 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie