Ostatnia róża

Już szronem srebrniejące są trawy o wschodzie,
A ona jeszcze kwitnie – ostatnia w ogrodzie.
Już przymrozki. Chochoły czas jest robić w końcu,
A ona śle swój uśmiech zziębniętemu słońcu.

Posnęły pszczoły w ulach, wiatr gwiżdże na dworze,
Lecz jej kwiat cicho szepcze: - Było jeszcze gorzej!
Opatulisz mnie ciepło słomą, jak co roku,
Ale musisz zostawić skrzypce na widoku

I zagram na tych skrzypkach któregoś wieczora,
By na nich chocholego tańca przyszła pora.
- Na kogo? - Na tych wszystkich, co krępują życie
I z wiosną się szczęśliwi bez nich obudzicie.
- A oni? - Tan swój ciągle będą tańczyć dalej...

Może ktoś mi podpowie, gdzie mam skrzypce znaleźć?

autor

jastrz

Napisany: 2020-12-04 Dodano: 2020-12-05 00:00:11

Ten wiersz przeczytano 2130 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie