Ostatnie chwile

Leniwie już zachodzi słońce,
czerwieniąc horyzontu skraj.
Puchacz zaczyna nocną piosnkę,
z cicha szeleści mroczny gaj.

W mchu leży moje nagie ciało,
krwią tętnic strumyk szumi z żył,
nad moją głową kruk pomału,
rozpostarł skrzydła lśniących piór.

I tylko dusza cicho płacze,
że to już koniec życia chwil.
Kruk szepnął "czas już, wstawaj bracie
w ostatnią drogę ruszać nam".

autor

Slavo

Napisany: 2012-06-27 Dodano: 2012-06-27 17:28:00

Ten wiersz przeczytano 1238 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Sylabotoniczny Klimat Mroczny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie