Ostatnie krzywdzenie

Napisał ktoś dawno, że to co najgorsze w nim,
zburzone zostało, złych cech pozostał pył.
Dziś stoję przed sobą, w lustrze odbija się krzyż,
i nie ma tych krat, o których pisałbym dziś.

Mówię do Ciebie mała, jak mówił i on,
lecz nie mam tej siły, zniszczyłem ten dom.
Zostałem sam sobie, jak wiatr targany gdzieś,
jestem idiotą, przyniósł mi sen tą wieść.

Mówię, że słów nie boje się nigdy, nie.
Kłamię, mówię nieprawdę o tak, o nie.
Nazwany poetą zburzonych stu mostów ten,
co nie wie kim , lub czym jest, gdy świta dzień.

autor

kaznodziej

Napisany: 2013-12-19 Dodano: 2013-12-19 23:31:48

Ten wiersz przeczytano 661 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie