Ostatnie spojrzenie na góry
Po deszczowej nocy nad górskim łańcuchem
ukazał się doskonały łuk tęczy, rysującej
się śmiało i ostro na perłowym niebie.
Załamane światło fioletowe przechodziło
w jasną zieleń, kolor pomarańczowy w żółty,
żółty w różowy. Kolory rozsiewane wśród
mgiełek wody, nadawały zjawisku
nieziemskie piękno. Jaskrawe pasy tworzące
łuk, jak gdyby unosiły ziemię do nieba.
Słońce zaczynało już kąpać wierzchołek gór
promiennym blaskiem, ale dolina nadal
spoczywała w cieniu .W oddali na lazurowym
bezchmurnym niebie wyraźnie rysowały się
kontury gór.
Niektóre z nich stromo opadały w dół,
wczepiając się w ich szczeliny, rosły
rośliny w kształcie gwiazd. Ich kwiaty,
wyglądały jak szeroko otwarte oczy patrzące
na strome urwisko okalające
koryto strumienia. Woda do niego spływała
wąskimi kaskadami, przypominającymi srebrne
nitki. W dole strumień rozwidlał się na dwa
mniejsze, jeden z nich docierał do wąwozu,
którego dno przecinała mozaika szumiących
potoków i strumieni. Woda, pieniła się i
skrzyła na przełomach między płaczącymi
wierzbami.
W pewnym momencie sowa przeleciała nisko
nad wodą, wtapiając się w ciemność zarośli.
Na rozległej dolinie, stado owiec
żarłocznie skubało trawę, jakby nie mogły
nasycić się przed nadchodzącym wieczorem.
Wystające ponad wierzchołkami
drzew szczyty, po wschodniej stronie doliny
zaczynały się już pławić w
pomarańczowoczerwonym blasku zachodzącego
słońca. Pasma ostrego różu i krwistej
czerwieni przecinały niebo na zachodzie,
malując imponujące tło dla umierającego
dnia, powoli znikającego w ciemnej mgle na
horyzoncie. Wieczór zachował doskonałe
piękno, przyniesione przez dzień,
zanurzając wszystko w magicznym świetle.
Czas wracać....
Tessa50
Komentarze (10)
Piękne spojrzenie :) pozdrawiam
Tessa50 ,miałam napisać. Kto daje i zabiera...
Ale oddałaś,dziękuje!
Tereso magia w twoim wierszu urzeka
kolory lśnia w oczach
a krajobrazy pobudzają wyobraźnię
melancholia i czar
wszystko co dobre, szybko się kończy...
Piękny opis. Cieplutko pozdrawiam
lubię Twoje nostalgiczne obrazy malowane słowami :-)
Witaj Teresko / wyczerpujący i bardzo ciekawy, ładny
opis przyrody, jesteś dobrą obserwatorką przyrody i
umiesz każdy skrawek widziany swymi oczyma upiększyć
do tego stopnia że nie można nie wierzyć temu opisowi.
Pozdrawiam i spokojnej nocy
Ale znasz cudowne miejsca - czy to przypadkiem
nie jest niebo, chociaż wiem że w niebie
może być gorzej, no maże więcej bieli
ślicznie opisujesz miejsca, które widzisz
Pozdrawiam gorąco
Poddałam się tej magii i nie chce mi się wracać.Pobędę
sobie jeszcze wśrod tego doskonałegopiękna.Pozdrawiam
wieczornie.
Teresko,
gdy czytam to co piszesz, wokół mnie tworzy się aura
baśniowa. Mam wrażenie, że mam skrzydła i unoszę się
nad tą cudowną doliną. Zniżam lot, aby z bliska
przyjrzeć się roślinom w kształcie gwiazd,
na rozwidlający się strumień, owce skubiące trawę.
Obraz jak żywy, roztacza się przede mną.
Dziękuję za chwilę spędzoną z Twoją prozą.
Może dziś w nocy przyśni mi się ten piękny obraz?
Pozdrawiam serdecznie, życzę spokojnej nocy:)