Ostatnie ziarenko piasku
Żyj, nie czekaj, aż czas odebrze Ci życie.
Rozejrzyj się wokół,
nie widzisz go?
to Czas.
Spójrz na dłonie,
czy rozpoznajesz je?
to Czas,
dodał następną bliznę,
kreśląc wzór na życie
i na jego koniec.
Zamknięty w nas,
jak piasek w klepsydrze,
to Czas,
usypuje stożek z sekund,
minut…
Jak długo jeszcze?
pytanie odwieczne,
a odpowiedź ukryta
w ostatnim ziarenku piasku.
Towarzysz naszych dni,
nigdy nas nie opuszcza,
przyjaciel?
Nie… to Czas,
bezwzględny zabójca,
lecz sprawiedliwy,
wobec którego wszyscy
jesteśmy równi.
Komentarze (5)
choroba,usłyszałem szum tego piasku...im mniej go na
górze tym szybciej spada ,jakby przyspieszał.
prawda zyj i nie czekaj....
wszyscy
jesteśmy równi...bez wyjatków
nie taki ten Czas sprawiedliwy, nie dzieli sobą po
równo... ale wiersz mi się podoba :-)
Czas... a tak mało go cenimy. Refleksyjny wiersz.
Pozdrawiam:)