z ostatniej chwili

NIEZNANA ISTOTA POD BIEGUNEM HURAGAN ZAWRÓCIŁA.

a było to tak.

Zefirek mający obłudy dość, rozpędzony w dłoni ściśniętej w złość, przystanął zdziwiony.
Pomiędzy pyłem z Australii i puchem białym z Bieguna, obok wiatraka Holenderskiego i pomnika Papieża Polskiego z rozpostartymi ramionami, jak skrzydła Orła Białego ukazała się istota.
Zefirek zdumiony! Chuchnął i dmuchnął i nic.
Co robisz istoto? To koniec, nie ma sprawiedliwych.
Są. Dziesięć tysięcy nas. Machnęła ręką. Głową skinęła.
Wiatrak wrócił do siebie. Pomnik zawisnął w chmurach, wszyscy to widzą. Pył pozostał ku przestrodze.
Istota ramiona opuściła i ujrzał zefirek.
Dziesięć tysięcy czystych. Ich, artystów tych, pragnących szczęścia. Miłości chcących.
Spojrzeli w chmury. Jest, szepnęli. Głowy opuścili i na powrót, świat ratować ruszyli. Zefirek ochładzał ich strudzone serca. Ich dusze ochładzał.

SŁOŃCE, GWIAZDY-OGIEŃ I WODA ZNOWU SĄ-jak długo.

autor

FREEDOMiJA

Napisany: 2011-08-15 Dodano: 2011-08-15 11:29:07

Ten wiersz przeczytano 508 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Wolny Klimat Optymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie