Oświeć nos
wiersz gwarowy
Oświeć nos
Przyświeć Matuś Święto
tym światłem gromnicy,
coby my mogli
trafić do serca Jezusa.
Coby my nie zbłądziyli
na dródze zywota
i nie zginyna w ciemności
zodno ludzko dusa.
Oświeć nase myśli
coby my wiedzieli
co nom cynić trzeba
w kozdej zycio kwili.
Poświeć i pobłogosłow
i nase rodziny
coby się wzmocniyły
w grzychu nie zginyny.
Tym syćkim
co w ciemności błądzom
i z Bozym słowem
się nie licom
tyz im rozum oświeć
coby przewidzieli,
Pytom Cie piyknie Matuś
poświeć nom syćkim
na drodze zycio,
gromnicom…
Komentarze (17)
oby tak się stało
miłego dnia :)
Gdy tak prosisz ładnie grom jasny z nieba nie spadnie
.... piękna modlitwa ...
Witaj Skoruso.
Twoja modlitwa płynie prosto z serca, więc z pewnością
będzie wysłuchana.
Pozdrawiam serdecznie :)
witaj Mistrzyni gwary jesteś niesamowita
chylę czoła przed twoim pisaniem
pozdrawiam
Piękna modlitwa. Dobranoc :)
Witaj skoruso:)
Jak zawsze wspaniała gwara i tematyka a przy tym i
wiersz:)
Pozdrawiam:)
Piękna modlitwa. Głęboka wiara.
Pozdrawiam :)
Pięknie i z wiarą i tak na dzień dzisiejszy,
pozdrawiam :)
Pieknie z wiarą:)pozdrawiam cieplutko:)
Piękna gwara, pełna wiary.
Pozdrawiam serdecznie skoruso,
dużo zdrówka życzę :)
Twoja refleksja skoruso skłania czytelnika do
przemyśleń nad wartościami życia.
Pozdrawiam:)
Pozdrawiam Skoruso dawno Cię nie było, czekam na Twoje
opowiadania o Tatrzańskim życiu.
pięknie z wiarą napisany na dzisiejsze święto Matki
Bożej Gromnicznej:-)
pozdrawiam Skoruso :-)
Piękna modlitwa. Pozdrawiam z wielkim podziwem :)
Piękne przesłanie.
Pozdrawiam, skoruso :)