Oświeceni poeci
Gdyby tylko po ziemi chodzili
Miłością oświeceni poeci,
W sercach spustoszenie by czynili
I dorosłych zmienialiby w dzieci.
Gdyby w każdym poecie Budda
Nieporuszenie cichutko siedział,
W ludzkich duszach działyby się cuda
I rajskimi ogrodami każdy by biegał.
Gdyby poezja pisana była z czysto
Duchowej istoty, nie z pomieszanej
Myślami głowy, tam gdzie jest mglisto
I targowisko głośnej gromady rozgadanej.
Gdyby po ziemi stąpali oświeceni
Poeci z umysłów spadłyby ciężkie
Stalowe kajdany, a czytelnicy poruszeni
Poezją roniliby ze wzruszenia łzy
miękkie.
Gdyby…
12.01.2009
Komentarze (8)
Bardzo ciekawy wiersz.Pozdrawiam
Intrygujacy....urzekający metaforyką... pięknie
szkicujesz słowem portrety własnych mysli... plus
Gdyby... a może dobrze, że nie:))) ja uwielbiam
"Ikarów poezji". Bardzo ciekawy wiersz - skłania do
przemyśleń!
Tak gdyby w serca kochały inne byłoby na świecie
dobrze Bardzo piękny wiersz jak marzenie Człowieka nie
zaleznie od wiary i forma zgrabna
Sądzę, że dla każdego znajdzie się kawałek świata na
tym świecie:) A wiersz podoba mi się.
Gdybanie, które zastanawia. :)
Ależ czyż nie byłoby nudno? Wszyscy reagowali by tak
samo. A tak jest urozmaicenie :)
Plusik +
mi się raczej wydaje że łzy były by ze wzruszenia - bo
czystota chodzi w nieskazitelnej bieli bez plam
zgorzkniałego życia ludzkiego - pozdrawiam