Oswoić śmierć
Dlaczego tak boli....
Stałam nad trumną
Widziałam siebie
Płakałam nad nią
Żegnałam Ciebie
Tam stali Oni
Gdzie Wy staliście
On czytał głośno
Wy płakaliście
A ona....?
ona
kochała
życie!!!
autor
Motylekania1
Dodano: 2009-02-08 09:29:03
Ten wiersz przeczytano 571 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
jestem pod wrażeniem Twoich wierszy,mają wspaniały
klimat i styl,który na tym portalu tak naprawde rzadko
gości....Szkoda,że Ci "wielcy"tu poeci nie czytają
wszystkich wierszy,tylko zachwycaja się swoją
twórczością w scisłym gronie znajmych bejowiczów....
Można nazwać
nienazywalne,opowiedzieć-niewypowiedziane-i to w paru
słowach...Ty to potrafisz!
Coś w tym jest, warto przystanąć nad tym wierszykiem.
Wg mnie jeśli chcesz mojej rady
zlikwiduj najpierw wszystkie wielkie litery. Na
początku wiersza możesz zostawić. To na razie tyle.